Kawiarnia według Illy

Espressamente Illy - to hasło jakiś czas temu obiło mi się o uszy, więc musiałam sprawdzić co się za tym kryje, zwłaszcza, że to prawie na mojej codziennej trasie, w centrum Warszawy, niedaleko placu Konstytucji.

"Na świecie istnieje już ponad 130 barów w 22 krajach, na pięciu kontynentach. Od Nowego Jorku po Palermo, od Berlina do Szanghaju, w samych Włoszech jest ich około 50. To globalna koncepcja absolutnie nowoczesnych lokali. Illy zatacza coraz szersze kręgi, dlatego naturalną koleją rzeczy było pojawienie się Espressamente illy w Warszawie." Tyle można znaleźć na ten temat w internecie. Niestety wszystkie portale PR-owe powtarzają wciąż ten sam artykuł reklamowy, możemy więc przeczytać, że "każdy element, każdy szczegół wewnątrz lokalu jest dopracowany perfekcyjnie" - i to prawda. "Nie ma mowy o słabościach, ponieważ aranżacją wnętrz zajął się znany i wybitny włoski architekt oraz designer Luca Trazzi" - i to też. Jednak ani słowa o tym, co w kawiarni powinno być najważniejsze, o kawie.

A miejsce ciekawe, choć już na starcie dostrzegam kilka poważnych minusów. Lokalizacja niby ok, ale... Chyba tylko dla przypadkowych przechodniów. Od przystanku daleko, a zaparkowanie samochodu w okolicy może nastręczać pewnych trudności. Przed lokalem dosłownie trzy miejsca, przypuszczam, że zawsze zajęte. Żeby więc chciało mi się tam pójść jeszcze raz, musiałoby mnie coś przyciągnąć - rewelacyjna kawa, atmosfera, albo ceny. I tu zaczynają się schody.

Kawa dobra, zostaje po niej przyjemny posmak, można się nawet doszukać lekko czekoladowej nuty, ale czy rewelacja... Chyba nie. W karcie 15 propozycji, niestety trzeba się mocno wczytać, żeby znaleźć to, o co nam chodzi - mamy np. dwa rodzaje macchiato (z gorącym albo zimnym mlekiem), które na pierwszy rzut oka nie różnią się niczym od capo triestino (espresso z mlekiem i niewielką ilością pianki). Na drugi też zresztą nie bardzo, bo smak i kolor kawy taki sam, pianki tyle samo... Jedyna różnica taka, ze macchiato serwują w filiżance, a capo w szklaneczce.

Atmosfera... Nijaka. Metal, szkło, lustra. Gdzieniegdzie czerwone elementy ożywiające wystrój. Dużo przestrzeni. Nowocześnie, designersko i snobistycznie. Spójne to z wizerunkiem Illy, charakterystyczne srebrne puszki idealnie tam pasują, ale ja nie przepadam za takimi sterylnymi klimatami. Nie kojarzą mi się ani z Włochami (choć faktycznie niektóre bary kawowe w ojczyźnie espresso tak wyglądają), ani z kawą. Moja kawiarnia na pewno byłaby daleka od tego stylu.

Espresso kosztuje 8 zł, ciastka zaczynają się od 14. Największy szok przeżyłam, kiedy znalazłam w menu wodę mineralną. Mała kosztuje 7, duża 11 zł! Podobno włoska, ale przecież to wciąż tylko woda. Jak na miejsce, gdzie z założenia mamy wpaść na szybka kawę i ciacho strasznie drogo. To stawki "warszawskie" w negatywnym znaczeniu tego słowa. Bo włoskie na pewno nie, skoro najdroższa kawa, jaką tam spotkałam kosztowała 1,50 e...

Obawiam się więc, że miłośnicy kawy nie będą walić drzwiami i oknami. Tym bardziej, że obsługa też nie powala na kolana. Kelnerki-baristki sprawiają wrażenie, jakby same niezbyt pewnie czuły się w tym lokalu. Póki co wygląda to raczej na miejsce dla zbłąkanych turystów, zwabionych nowoczesnym wyglądem i znanym na całym świecie logo Illy. Na koniec pozytywny akcent - skoro wielka światowa sieć dochodzi do wniosku, że Polacy na tyle lubią kawę, że warto otwierać kawiarnie w naszym kraju - to dobrze. A jeszcze lepiej, jeśli według nich jesteśmy tak bogaci, że za mineralną możemy płacić 11 zł.

Espressamente illy
ul. Marszałkowska 62
Warszawa

Zobacz też:
Zrób mi filiżankę, a powiem Ci, kim jesteś
oraz
W podwórku na Chmielnej...